Kendini Sev! Love yourself!

Merhabalar...
Güneşli bir pazar gününe gözlerimizi açmışken,içimde kıpır kıpırken buralara birşeyler yazmak istedim... Bilmem biliyor musunuz yaklaşık 4 aydır en büyük hobim olan latin danslarını daha ciddi bir boyuta taşıyarak '' yarışmacı olma'' boyutuna taşıdım. Bu serüvenim boyunca karşılaştığım pek çok olay oldu... Kimisi gururla gözlerimi yaşartırken kimisi beni ağlama krizlerine soktu. Öncelikle dans diyince aklımıza incecik bedenleri ile kuğu gibi süzülen genç kızlar,kaslı esnek vücutları ile show yapan delikanlılar geliyorsa şimdi beyni resetleme hatta formatlama zamanı! :)



Görünümüm itibari ile 38-40 beden aralığında pekte kuğu diyemeyeceğimiz kadınlar kategorisindeyim... Dans etmeye uzun süre başlayamamamın temel sebebi ise budur.  Bir ilkokul arkadaşımın ısrarı ile deneme dersine girmeyi kabul etmiş bulundum ve o ilk ders kafamdaki her şeyi ters yüz etti!

Aynanın karşısında kendinizi izlemek ilk başta rahatsız edici olsa da sonra dik bir duruş,özgüvenli bir bakış havanızı değiştirmeye yetiyor ve artıyor...

Birinci,ikinci,üçüncü ders derken haftanın sonunda hocam bana fiziksel özelliklerimin neden beni bu kadar engellediğini sordu... İri kadınlar zarif olamaz gibi düşünerek ; kiloluyken dans etmek estetik olmuyor dedim... O cevaptan sonra dansın aslında fiziksel uyum değil ritmik uyum olduğunu anladım. Gerçek bir profosyenel vitrine değil yeteneğe önem verirdi!

Pek çok yetenekli kadın izledim... Özgüvenlerinin kaynakları fizikleri değil yetenekleriydi...  Bu noktada fikirlerimi değiştirdim... Evet kilo verip hareketlerine hız katabilirdin fakat kilo verip daha yetenekli olamazdın. Yetenek görünümden çok daha farklı bir şeydi... Şuan bir yarışmacı,belki de bir şampiyon adayı olarak bunları yazıyorum çünkü medyanın bize dayattığı KADIN olgusunu kabul etmiyorum.

Kendinizin farkına varın,sınırları siz belirleyin istiyorum! Çünkü başaran kadınlar böyle yapıyorlar... Hepimiz oldukça güzeliz!
Sevgiyle,aşkla ve sağlıkla kalın...